Εμπνευσμένος δημιουργός ο Αριστείδης Βαρριάς “νοιώθει” και πλάθει χαρισματικά την Παρία λίθο, τον περίφημο λυχνίτη της Πάρου. Πλάθει πρόσωπα που ακτινοβολούν πέρα από την αρτιότητα του “μετιέ” μια πολύ προχωρημένη ποιητική πάνω απ’ όλα διάθεση.
Γι’ αυτό και οι εμπνευσμένες τώρα από τον Καβάφη, τον “μεγάλο” Αλεξανδρινό Πηγυλίδες του έρχονται να “δέσουν” με το προηγούμενο έργο του. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο χαρισματική απόδοση των μορφών του Καβάφη από αυτήν που βλέπουμε και νοιώθου με στα πρόσωπα που έπλασε πρόσφατα ο Βαρριάς. Πρόσωπα σε ονειροπόληση, σε αναμονή, πρόσωπα που πάλλονται από συναισθήματα, προαισθάνονται καταστάσεις, αναμοχλεύουν μνήμες, προκαλούν βιώματα και ανεξίτηλες από τον χρόνο εντυπώσεις. Πρόσωπα άτεγκτα και συνάμα τόσο ανθρώπινα.
Σε χαρισματικό διάλογο μαζί τους οι εμπνευσμένες από το Ελύτη Ρυάδες σε οπάλιο προκαλούν χαρισματικά τη φαντασία μας μέσ’ από το “αφηρημένο” παράστημά τους. Κυκλοτερώς εγγράφονται χάρη στην κίνηση που υποβάλλουν στο χώρο ολόγυρα εγκαθιστώντας και ενορχηστρώνοντας μιαν ιδιωματική ατμόσφαιρα. Πρόκειται για μορφές και σχήματα που προκαλούν ανεξάντλητους συνειρμούς ανάλογα με τα βιώματα του καθενός από εμάς.
Προικισμένα με μιαν “οργανική” υπόσταση τα γλυπτά αυτά τεκμηριώνουν διαχρονικές υπάρξεις. Υπάρξεις που κυκλοφορούν, αιωρούνται, μετακινούνται και ελίσσονται ανάμεσά μας, αλλά που εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε με τις κοινές αισθήσεις μας. Γι’ αυτό και τα γλυπτά του Βαρριά μας αποκαλύπτουν χαρισματικά την ύπαρξή τους, τεκμηριώνοντας συγχρόνως το ταλέντο του δημιουργού.
Ντόρα Ηλιοπούλου – Ρογκάν
Δρ. Ιστορικός της Τέχνης – Τεχνοκριτικός
