3. Εν Τω Μηνί Αθύρ

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Εν Τω Μηνί Αθύρ

Με δυσκολία διαβάζω     στην πέτρα την αρχαία.
«Κύ[ρι]ε Ιησού Χριστέ».     Ένα «Ψυ[χ]ήν» διακρίνω.
«Εν τω μη[νί] Αθύρ»     «Ο Λεύκιο[ς] ε[κοιμ]ήθη».
Στη μνεία της ηλικίας     «Εβί[ωσ]εν ετών»,
το Κάππα Ζήτα δείχνει     που νέος εκοιμήθη.
Μες στα φθαρμένα βλέπω     «Αυτό[ν]… Αλεξανδρέα».
Μετά έχει τρείς γραμμές     πολύ ακρωτηριασμένες·
μα κάτι λέξεις βγάζω –     σαν «δ[ά]κρυα ημών», «οδύνην»,
κατόπιν πάλι «δάκρυα»,     και «[ημ]ίν τοις [φ]ίλοις πένθος».
Με φαίνεται που ο Λεύκιος     μεγάλως θ’ αγαπήθη.
Εν τω μηνί Αθύρ     ο Λεύκιος εκοιμήθη.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1917)