Αλίκτυπα Σώματα

Κύματα στην ακρογιαλιά, συχνά μανιώδη και ενίοτε σαν χάδι, διαμόρφωσαν τα βραχάκια οπάλιου, που απετέλεσαν την πρώτη ύλη των έξι γλυπτών της συλλογής Αλίκτυπα Σώματα.
Κοράλλια και απολιθωμένα υπολείμματα άλλων θαλάσσιων οργανισμών ολοκλήρωσαν τη μορφή τους και την υφή της επιφάνειάς τους.
Αυτό το σχήμα και αυτή η υφή με ενέπνευσαν να τα μεταμορφώσω σε ανθρώπινα σώματα, σκαλίζοντας και αλλοιώνοντας όσο το δυνατόν μικρότερο μέρος της επιφάνειας της λίθου. Ο στόχος είναι να δημιουργηθούν σώματα τέτοια, που να νοιώθεις πως έρχονται ‘από πολλούς αιώνες πριν’, κι όμως είναι ΄ακόμη χλωρά μες στη φωτιά, άκοπα απ’ τον ουρανό’, όλο δροσιά και ικμάδα.
Τα σώματα αυτά, συχνά γυμνά, προβάλλουν με τέτοιο τρόπο, ώστε το μη εργασμένο τμήμα της επιφάνειας να λειτουργεί ως μέρος του γλυπτού και να ενσωματώνεται σ΄ αυτό, σαν ένδυμα ή κάλυμμα.
Σε κάποια γλυπτά, ο διάλογος ανάμεσα στο λαμπερό εργασμένο τμήμα του οπάλιου και στο διαβρωμένο, φαγωμένο από τη θάλασσα μη εργασμένο τμήμα είναι έντονος και συναρπαστικός.
Αριστείδης Βαρριάς